ଗୋଟିଏ ଗାଁରେ ଜଣେ ପିଲା ଥିଲା ଯିଏ ଭିତରୁ ଏବଂ ବାହାରୁ ବହୁତ ଭଲ ଥିଲା ମାନେ ସେ କାହାର କଷ୍ଟ ଦେଖି ପାରେ ନାହିଁ । ଏମିତି ଥିଲା ସେ ଯେ କୌଣସି ଲୋକ ତାସହ ରହିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରିବ । ସମସ୍ତ ଗାଁ ଲୋକେ ବହୁତ ଖୁସି ଥିଲେ । ତାକୁ ଏହା ମଧ୍ୟ ଜଣା ଥିଲା କି ସେ କେଉଁ ବିଷୟରେ ଅଧିକ ଭଲ ଥିଲା । ଗୋଟିଏ ଦିନ ସେହି ଗାଁକୁ ଅନ୍ୟ ଗାଁର ଲୋକ ରହିବାକୁ ଆସିଲେ ।
ଗୋଟିଏ ପରିବାରରେ ଥିଲା ଯାହାଙ୍କର ଆର୍ଥିକ ସ୍ଥିତି ବହୁତ ଭଲ ଥିଲା । ପରିବାରରେ ମା ବାପା ଏବଂ ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ଭାଇ ଏକ ଝିଅ । ସେ ଝିଅ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଥିଲା ଯିଏ ଥରେ ଦେଖିବ ଦେଖି ରହିଯିବ । ସେମାନଙ୍କ ଆସିବାରେ ଗାଁ ଲୋକଙ୍କ ଖୁସିରେ ଛାଇ ଯାଇ ଥିଲା । ସେହି ଝିଅକୁ ଗାଁରେ ବହୁତ ପୁଅମାନେ ପସନ୍ଦ କରୁଥିଲେ ।
ତାକୁ ଦେଖିବାକୁ ସବୁବେଳେ ଆଖ ପାଖରେ ଘୁରି ବୁଲନ୍ତି । ଦିନେ ସେ ନିଜ ଝିଅ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହିତ ବଳଦଗାଡିରେ ବୁଲିବାକୁ ଗଲା । ସେଠି କିଛି ଦୂରରେ ଏହି ପିଲା ଗଛ ମୂଳେ ବସି ଆଖୁ ଚୋବାଉ ଥିଲା । ସେତେବେଳେ ଦେଖିଲା ବଳଦ ଗାଡ଼ିର ଚକ କାଦୁଅରେ ଫସି ଗଲା ଏବଂ ବହୁ ଚେଷ୍ଟା ପରେ ମଧ୍ୟ ବାହାରିଲା ନାହିଁ । ପୁଣି ସେହି ପିଲାଟି ଗଲା, କେହି ନଡାକିଲେ ମଧ୍ୟ ପିଲାଟି ଯାଇ ସାହାଯ୍ୟ କଲା । ଚକକୁ ଧକ୍କା ଲଗେଇବାକୁ ଲାଗିଲା ।
ଯେମିତି ଚକ ବାହାରିଛି ସେ ଯାଇ ବଳଦ ଗାଡ଼ିର ଚାଳକକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲା । ଆଉ ଯେମିତି ଦେଖିଛି ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲା, ଦେଖିଲା ଇଏ ସେହି ଝିଅ ଯାହା ବିଷୟରେ ଗାଁ ଲୋକେ କଥା ହେଉଥିଲେ । ସେହି ଝିଅ ତାକୁ ଦେଖି ଟିକିଏ ହସି ଦେଲା ଆଉ ସେ ପୁଅ ତାକୁ ଖାଲି ଦେଖି ଚାଲିଲା କେତେବେଳେ ମନ୍ଦିରରେ ତ କେତେବେଳେ ନଦୀ ପାଖରେ । ପ୍ରାୟ ଏମାନେ ରାସ୍ତାରେ ମିଳି ଯାଆନ୍ତି ।
ଏହି ଦୁଇ ଜଣ ଧିରେଧିରେ କଥା ହେବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ । ପୁଅଟି ତାକୁ ସିଧାସଳଖ କହିଦେଲା ‘ମୁଁ ତୁମକୁ ଭଲପାଏ’ ଏବଂ ମତେ ତୁମ ସହିତ ଭଲଲାଗେ । ଆଉ ସେ ଝିଅ କହିଲା ହଁ ମତେ ବି ତୁମ ସହିତ ଭଲଲାଗେ । ଦିନ ରାତି ବିତି ଚାଲିଲା, ଏମାନେ ଧିରେଧିରେ ପାଖକୁ ଆସିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ତାପରେ ଦିନେ ଝିଅର ପରିବାର ଲୋକ ସହରର ଗୋଟିଏ ପିଲା ସହ ବାହାଘର ପାଇଁ ସ୍ଥିର କରିନେଲେ ।
ଝିଅ ପଢିଥିଲା ଏବଂ ସୁନ୍ଦର ଥିଲା ସେଥିପାଇଁ ବଡ଼ବଡ଼ ବାହାଘର ପ୍ରସ୍ତାବ ଆସୁଥିଲା । ଯେତେବେଳେ ସେ ଏହି ପୁଅକୁ କହିଲା ସେତେବେଳେ ସେହି ପିଲାଟି ବହୁତ ଚିନ୍ତାରେ ପଡ଼ିଗଲା । ଏମିତି ଲାଗିଲା ଯେମିତି କିଛି ଜିନିଷ ନଥିଲା ଏବଂ ଜଦି ଥିଲା ତାର ଯାହା ତା ପାଖରୁ କିଏ ନେଇଯିବ ଏହା କହିକି ସେ ଝିଅ ଏହି ପିଲାଟି ପାଖରୁ ବହୁତ ଦୂରକୁ ଚାଲିଗଲା ।
ଏପଟରେ ସେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ସେ ବହୁ କଷ୍ଟରେ କାଟୁଥିଲା । ସେ ଘଣ୍ଟା ଘଣ୍ଟା ଧରି ଗୋଟିଏ ଯାଗାରେ ବସି ରହୁଥିଲା, ଭାବୁଥିଲା ବାକି ଜୀବନ ସେ କେମିତି ବିତେଇବ । ଯେତେବେଳେ ସେ ଧର୍ଯ୍ୟହୀନ ହୋଇଗଲା ସେତେବେଳେ ସେ ଗୋଟିଏ ପାହାଡକୁ ଚଢି ସେଠୁ ଡେଇଁବାକୁ ଭାବିଲା । ସେ ଡେଇଁବା ପୂର୍ବରୁ ଗୋଟିଏ ସାଧୁ ଯିଏ ଅନେକ ସମୟରେ ଶାନ୍ତି ପାଇଁ ସେଠାକୁ ଯିବା ଆସିବା କରନ୍ତି ସେ ପିଲାଟିକୁ କହିଲେ ଏତେ ଶସ୍ତା ତୁମ ଜୀବନ ଯେ ଏବେଠୁ ଶେଷ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛ ।
ଏତିକିରେ ପିଲାଟି ଚିଲାଇ କହିଲା ଏତେ ଭଲ ପାଉଥିଲି ତାକୁ ହେଲେ ସେ ମୋତେ ଛାଡିକି ଚାଲିଗଲା । ସେହି ସମୟରେ ବାବା ଜଣକ ତାକୁ ପଚାରିଲେ ତମେ କେମିତି ଜାଣିଲ ତମେ ତାକୁ ଭଲପାଉଥିଲ ବୋଲି । ପିଲାଟି ମତେ ତା ସହିତ ଭଲଲାଗେ, ମୁଁ ତା ସହିତ ଜୀବନ ବିତାଇବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲି ଏବଂ ତା’ର ସମସ୍ତ ଇଚ୍ଛା ପୁରଣ କରିଥାନ୍ତି । ତାପରେ ବାବା ଯାହା କହିଲେ ସେ କଥାଟିକୁ ଶୁଣି ପିଲାଟି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲା ।
ସେ କହିଲେ ପ୍ରେମ ଏବଂ ମୋହରେ ବହୁତ ଫରକ୍ ଅଛି ମିନେ love ଆଉ attachment ଦୁହେଁ ଅଲଗା ଅଟନ୍ତି । ପ୍ରେମ ମୁକ୍ତି ଚାହେଁ କିନ୍ତୁ ମୋହ ବନ୍ଧନ ଚାହେଁ । ମୋହରେ ପାଇବାକୁ ଇଚ୍ଛା ରୁହେ ସେ ମୋର ହେଇକି ରହୁ ଏବଂ ପ୍ରେମରେ ଖାଲି ଦବାର ଖୁସି କି ସେ ଯେଉଁଠି ଥାଉ ଖୁସିରେ ରହିବା ନିହାତି ଆବଶ୍ୟକ । ପ୍ରେମ ଚାହେଁ ମୁଁ ତା ସହ ଗର୍ବ ଅନୁଭବ କରିବି କିନ୍ତୁ ମୋହ ଚାହେଁ ମୋ ସହିତ ସିଏ ଗର୍ବ ଅନୁଭବ କରୁ କି ମୁଁ କେମିତିକା ଜିନିଷ ।
ପ୍ରେମ ଆପଣଙ୍କୁ ଏହା ଅନୁଭବ କରାଇବ ଯେ ତମେ ତାଙ୍କ ସହିତ କିଛି ସୁନ୍ଦର ମୁହୁର୍ତ୍ତ ବିତାଇଛ । ତାକୁ ଶୁଣ ତାକୁ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ମୋହ ଚାହେଁ ସେ ମୋତେ ସବୁବେଳେ ଅନୁଭବ କରୁ, ସେ ମୋର କ୍ଷମତା ଦେଖୁ, ସେ ମୋତେ ଏମିତି ଭାବୁ କି କେହି ଅନ୍ୟ ଜଣେ ମୋ ପରି ଶକ୍ତିଶାଳୀ ନଲାଗୁ । ପ୍ରେମ କୁହେ ମୁଁ ତାକୁ ସମସ୍ତ ଜିନିଷ ହାସଲ କରିବାରେ ସାହାର୍ଯ୍ୟ କରିବି ।
ମୋହକୁହେ ମାନେ ମୁଁ ତାକୁ କେବେ ଫିଲ୍ କରେଇ ଦେବନି ଯେ ତାକୁ କିଛି ଜୀବନରେ କରିବାକୁ ପଡୁ, ଯେତେବେଳେ ପ୍ରେମ ତାକୁ କାମ କରିବାର ମ୍ୟୈକା ଦବ କି ଜୀବନରେ ଆସୁଥିବା ସମସ୍ତ ସମସ୍ୟାକୁ ନିଜ ହାତରେ ତୁଲାଇବା । ନିଜକୁ ଆହୁରି ମଜବୁତ୍ କରୁ । ପୁଣି ସାଧୁ କହିଲେ ଜଦି ତୁ ତାକୁ ପାଇବାକୁ ଚାହୁଁଛୁ ତାହେଲେ ଏହା ଏକ ମୋହ ଅଟେ ଯାହା ସମହ ସହିତ ଲିଭିଯିବ ।
ଜଦି ପ୍ରକୃତ ପ୍ରେମ କରୁଛ ତେବେ ତାକୁ ସ୍ବାଧିନ ଦିଅ । କାରଣ ତା ଖୁସିରେ ଆପଣ ଭାଗିଦାର ବନିବେ । ସେବେଠାରୁ ସେ ସବୁ ବୁଝି ପାରିଲା ଏବଂ ପୁରୁଣା ଜୀବନକୁ ଫେରିଲା । ତାପରେ ସେ ଜୀବନକୁ ଖୁସିରେ ବିତାଇବାକୁ ଲାଗିଲା ।
ଆଶାକରୁଛୁ ଆମର ଏହି ଟିପ୍ସ ନିଶ୍ଚୟ ଆପଣଙ୍କ କାମରେ ଆସିବ । ଯଦି ଆପଣଙ୍କୁ ଏହା ଭଲ ଲାଗିଲା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ସେୟାର କରନ୍ତୁ । ଆମ ସହିତ ଯୋଡି ହେବା ପାଇଁ ଆମ ପେଜ କୁ ଲାଇକ କରନ୍ତୁ ।