ଜଣେ ଶ୍ରମିକ କହିଲେ କି, ତିନି ଦିନେ ହୋଇ ଯାଇଛି , ଦୁଇଟି ଛୋଟ ଛୋଟ ପିଲା ଓ ପତ୍ନୀଙ୍କ ସହିତ ଗୋଟିଏ ଘରେ ବନ୍ଦ ଅଛି । ନିଜ ଗ୍ରାମରେ ରହିଥାନ୍ତି ତ ଖୋଲା ପବନ ତ ମିଳି ପାରି ଥାନ୍ତା ଓ ପେଟ ବି ଖାଲି ରହି ନ ଥାନ୍ତା । ଏହି କଥା କହୁ କହୁ ମୁକେଶ ମିଶ୍ରାଙ୍କ ଆଖି ଭରିଗଲା । ତାଙ୍କର ନଜର କେତେବେଳେ ପୁଅ ଉପରେ ଯାଇ ରହି ଯାଉଛି ତ କେତେବେଳେ ଝିଅ ଉପରେ । ନିଜ ଘର ବିହାର ର ସହରସା ଠାରୁ ପାଖପାଖି ୧୨୦୦ କିଲୋମିଟର ଦୂରରେ ଦିଲ୍ଲୀର ଜନକପୁରୀ ଅଞ୍ଚଳରେ ମୁକେଶ ରିକ୍ସା ଚଲାନ୍ତି ।
କହିବାକୁ ଗଲେ ମୁକେଶ ନିଜ ପରିବାର ସହିତ ଦିଲ୍ଲୀରେ ରୁହନ୍ତି ଓ ସବୁଦିନ ୩୦୦ ଟଙ୍କା ପାଖପାଖି ଆୟ କରି ନିଅନ୍ତି, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ଘରର ଖର୍ଚ ଉଠିଯାଏ । ଲକଡାଉନ ହେଲା ତ ସରକାର କହିଲେ କି ଘରେ ବସିବା ଦ୍ଵାରା ଆପଣ ଭାଇରସରୁ ବଞ୍ଚି ପାରିବେ । କିନ୍ତୁ ଭୋକ ଠାରୁ କେମତି ବଞ୍ଚିବା । ଶନିବାର ଠାରୁ ହିଁ ରାସ୍ତା ଶୁନଶାନ ପଡିଛି । ଚାରି ଦିନ ହେବ କାମ ବି ବନ୍ଦ ଅଛି । ଘରକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଚିନ୍ତା କରିଲି ତ ଟ୍ରେନ ବନ୍ଦ ଅଛି ।
ଏହି କାହାଣୀ କେବଳ ମୁକେଶଙ୍କର ନୁହେଁ, ଦିଲ୍ଲୀ – ଏହା ଏନସୀଆରରେ ଦୈନିକ ଆୟ କରି ଚଳୁଥିବା ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଦିନ ମଜୁରିଆଙ୍କର ଅଟେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କ କାମଧନ୍ଦା କରୋନା ଭାଇରସ କାରଣରୁ ବନ୍ଦ ହୋଇ ଯାଇଛି । ଅନ୍ୟ ପଟେ ସହରରେ କର୍ଫ୍ୟୁ ବି ଲାଗି ରହିଛି । ସଂକ୍ରମଣର ଲେବୁଲ ସ୍ଟେଜ ୩କୁ ଯିବାର ଆଶଙ୍କା କରି ରାସ୍ତାରେ କାହାକୁ ଯିବା ଆସିବା ନ କରିବା ପାଇଁ କୁହାଯାଉଛି । ଏହା ଦ୍ଵାରା ଦୈନିକ ଶ୍ରମିକମାନଙ୍କ କାମ ବି ବନ୍ଦ ହୋଇ ଯାଇଛି ।
ସରକାରଙ୍କର ମାନିବା ଅଟେ କି ସହରରୁ ଗ୍ରାମକୁ ଯାଉଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ଯଦି ଅଚାନକ ବଢିଯାଏ ଓ ଏମାନଙ୍କ ଜରିଆରେ ଭାଇରସର ସଂକ୍ରମଣ ଗ୍ରାମୀଣ ଅଞ୍ଚଳରେ ବି ବ୍ୟାପି ଯାଉଛି ତେବେ ଅବସ୍ଥାକୁ କାବୁ କରିବା ସହଜ ହେବ ନାହିଁ । ଏହି କାରଣରୁ ଟ୍ରାଂସପୋର୍ଟର ସମସ୍ତ ମାଧ୍ୟମ, ବିମାନ ବନ୍ଦର, ରେଳ ଓ ରାସ୍ତାକୁ ବନ୍ଦ କରି ଦିଆ ଯାଇଛି । ଏହା ସହିତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କୁହାଯାଉଛି କି ସେମାନେ ଯେଉଁଠି ଅଛନ୍ତି ସେଇଠି ରୁହନ୍ତୁ । ସମସ୍ତେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ଦୂରତା ରଖନ୍ତୁ । ଏହା ହିଁ କରୋନା ଭାଇରସ ଠାରୁ ବଞ୍ଚିବାର ରାମବାଣ ଉପାୟ ଅଟେ ।